Дыяканат - місія ў дарозе

Парафіяльныя аб'явы Літургічны каляндар Катэхеза Кантакты Відэаматэрыялы

Дыяканат — місія ў дарозе

8 чэрвеня ў нашай парафіі дыяканскую паслугу распачаў Андрэй Януль, які ў гэтым годзе скончыў вучобу ў Міждыяцэзіяльнай вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне. 24 мая ў Глыбокім ён прыняў дыяканскія пасвячэнні з рук біскупа Алега Буткевіча.

Дыякан Андрэй Януль нарадзіўся 29 лістапада 1999 года ў в.Пагошча ў шматдзетнай сям'і. Ён з'яўляецца дзявятым з дзесяці дзяцей сям'і Януль. Фармацыю свайго паклікання прайшоў у парафіі Божай Міласэрнасці ў Пагошчы Браслаўскага дэканату пад апекай ксяндза Славаміра Самковіча.

У адпаведнасці з Кодэксам Кананічнага Права дыяканскіх пасвячэнні ўдзяляюцца кандыдатам, якія прайшлі адпаведную падрыхтоўку, дасягнулі дваццацітрохгадовага ўзросту і маюць дастатковую сталасць для прыняцця сакраманта. Працягласць дыяканату залежыць ад шэрагу ўмоў, аднак абавязкова складае не менш шасці месяцаў (пар. ККП, Кан.1031).

Літургічнае адзенне дыякана — альба і стула, апранутая з левага пляча наўскос да правага боку. Стула – гэта сімвал святарскай улады. Яна з'яўляецца абавязковым элементам адзення падчас цэлебрацыі сакрамантаў або сакрамэнталіяў (напр., бласлаўлення), гэта значыць падчас усіх дзеянняў, звязаных са святарскім служэннем. Яна сімвалізуе ўладу, атрыманую падчас пасвячэння. Адметным, характэрным толькі для дыяканаў, адзеннем з'яўляецца далматыка (лац. dalmatica). Яна апранаецца на альбу і стулу. Далматыка з'яўляецца знакам улады і гонару дыякана, які служыць эўхарыстычнаму Хрысту. Касцёльная сімволіка прадстаўляе яе, як адзенне радасці і сімвал звышнатуральнай справядлівасці.

"Дыякан — гэта ніжэйшая прыступка сакраманту святарства, на якога ўскладаюцца рукі "не дзеля святарства, а дзеля служэння." Умацаваныя ў сакрамантальнай ласцы, яны служаць Божаму народу з лучнасці з біскупам і яго прэзбітэрыем у дыяконіі літургіі, слова і любові.

Заданнем дыякана, у залежнасці ад таго, што яму вызначыць кампетэнтная ўлада, з'яўляецца паслуга пры алтары, урачыстае ўдзяленне сакраманту хросту, асыставанне і бласлаўленне ад імя Касцёла сужэнскіх саюзаў, удзяленне святой Камуніі хворым, чытанне і навучанне верных словам Святога Пісання, правядзенне набажэнстваў, правядзенне абраду пахавання памерлых вернікаў, бласлаўленне рэчаў" (пар. LUMEN GENTIUM, 29).

Як адзначыў біскуп Гродзенскі Уладзімір Гуляй падчас дыканскіх пасвячэнняў, якія адбыліся ў Гродне 31 мая: «Дыяканат — гэта місія ў дарозе, жыццё ў служэнні, прысутнасць там, дзе Евангелле становіцца целам. <...> Жыццё дыякана павінна быць «штодзённым абмываннем ног тым, каму ніхто не хоча служыць». <...>Дыяканская любоў — гэта не пачуццё, гэта выбар: ахвярнае рашэнне быць для іншага, нават тады, калі гэта таго не каштуе, калі гэта балюча, калі трэба штосьці страціць."

Заахвочваем падтрымаць дыякана Андрэя Януля сваёй малітвай, даручаючы яго Пану Богу, каб належным чынам нёс сваю дыяканскую паслугу і годна падрыхтаваўся да прэсбітарскага пасвячэння.

Жанна Закрэўская

08.06.2025