Парафія Найсвяцейшай Тройцы ў Новым Пагосце мае вельмі багатую гісторыю. Упершыню святыня тут узгадваецца ў фундацыйным дакуменце ад 16 ліпеня 1593 г., у якім сказана, што "касцёл ужо збудаваны". Фундатарам першага драўлянага касцёла, які першапачаткова належыў да парафіі ў Іказні, стаў канцлер ВКЛ Леў Сапега.
Касцёл, які існуе зараз, быў пабудаваны перад 1766 г. намаганнямі ксяндза Песляка, пробашча з Іказні, а таксама дзякуючы матэрыяльнай дапамозе калятара Станіслава Бужыньскага, смаленскага кашталяна, уладальніка іказненскіх і пагосцкіх земляў. 14 ліпеня 1766 г. біскуп Віленскі Ігнат Якуб Масальскі ўстанавіў у Пагосце самастойную парафію.
У 1845 г. згадваецца, што касцёл пачаў разбурацца і патрабаваў значнага рамонту. Ужо праз шэсць гадоў святыня была ўмацаваная і пакрытая гонтам, а затым грунтоўна адрэстаўраваная і павялічаная. Гэтая святыня захавалася да нашых дзён. Пасля арышту савецкімі ўладамі кс. пробашча Юзафа Інгялевіча ў 1949 г. касцёл зачынілі. Спачатку ў ім быў склад збожжа, пасля – спартыўная зала. І толькі ў 1990 г. святыню аддалі вернікам. 15 мая 1990 г. біскуп Эдвард Кісель з Беластока, які нарадзіўся ў в.Юндзялова пагосцкай парафіі, у прысутнасці кс. біскупа Тадэвуша Кандрусевіча, Адміністратара Касцёла на Беларусі, і біскупа Эдварда Азароўскага з Беластока ўрачыста асвяціў касцёл.